ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΕΣ ΟΙ ΡΗΤΡΕΣ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ;

Η υποχρέωση παράλειψης ανταγωνιστικών πράξεων εκ μέρους του εργαζομένου έναντι του εργοδότη

κατά το χρόνο που διαρκεί η εργασιακή σύμβαση αποτελεί ειδικότερη εκδήλωση της «υποχρέωση πίστης», την οποία υπέχει ο πρώτος. Η παρεπόμενη αυτή υποχρέωση του εργαζομένου είναι δυνατόν να εκτείνεται σε χρονικό διάστημα μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας, συνήθως με την πρόβλεψη ειδικότερου όρου/ρήτρας στην εργασιακή σύμβαση περί απαγόρευσης προσλήψεως του εργαζομένου σε άλλο εργοδότη, ή περί απαγόρευσης άσκησης από αυτόν επιχείρησης ή επαγγέλματος ανταγωνιστικών προς αυτό του εργοδότη, για ορισμένο χρονικό διάστημα μετά την λύση της σύμβασης εργασίας. Τέτοιες συμβατικές ρήτρες θεωρούνται νόμιμες και δεν αντίκεινται στις συνταγματικά κατοχυρωμένες ατομικές ελευθερίες του εργαζομένου, εφόσον συνάπτονται εντός της αρχής της ελευθερίας των συμβάσεων, δεν δεσμεύουν υπέρμετρα την ελευθερία του προσώπου, κυρίως δε την ελευθερία της εργασίας και του επαγγέλματος, είναι εύλογες ως προς το περιεχόμενο τους, όσο και από πλευράς χρονικής διάρκειας και τοπικών ορίων.