Κατ’ αρχήν, ο εργοδότης υποχρεούται να μην προβαίνει
σε διακρίσεις ανάμεσα στους υπαλλήλους του. Η αρχή της ίσης μεταχείρισης επιβάλλει την καταβολή ισάξιων παροχών στους υπαλλήλους. Δεν δικαιούται, λοιπόν, ο εργοδότης να καταβάλει αποδοχές διαφορετικού ύψους σε εργαζομένους που απασχολούνται στον ίδιο τομέα. Ωστόσο, αξίζει να σημειώσουμε ότι η εν λόγω αρχή τελεί υπό κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Πρώτον, απαραίτητο για την εφαρμογή της είναι οι συμβάσεις εργασίας των υπαλλήλων να είναι σε ισχύ. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να διεκδικήσουν μπόνους ή πριμ που κατεβλήθησαν σε συναδέλφους τους αφού αποχωρήσουν. Δεύτερον, θα πρέπει οι εργαζόμενοι να έχουν την ίδια θέση στην επιχείρηση, τα ίδια καθήκοντα και το ίδιο μέτρο ευθύνης. Αν ένας υπάλληλος βρίσκεται σε ανώτερη θέση ή έχει καλύτερη απόδοση, η καταβολή μόνο σε αυτόν παροχών, επιπλέον του μισθού του, δικαιολογείται και η αρχή της ίσης μεταχείρισης δεν εφαρμόζεται.