ΠΟΙΟΙ ΛΟΓΟΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΩΡΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ;
October 7, 2020
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΟΛΥΘΩ ΟΣΟ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΕ ΑΝΑΡΡΩΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ;
October 9, 2020
(43/2020 Μον.Εφ.Αθηνών)
Η απόφαση με αριθμό 43/2020 του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών έκρινε περίπτωση εργαζομένης η οποία προσλήφθηκε από ανώνυμη εταιρεία και μετά την πρόσληψή της παραχωρήθηκε για να εργαστεί κατά αποκλειστικότητα σε έτερη ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία, δυνάμει σύμβασης έργου που είχε συναφθεί ανάμεσα στις δύο εταιρείες. Στην δε ασφαλιστική εταιρεία προσέφερε υπηρεσίες μέχρι την απόλυσή της, εξυπηρετώντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες, υπό το διευθυντικό της δικαίωμα και με τους ίδιους όρους με το λοιπό προσωπικό. Η εργαζόμενη με την αγωγή της ζήτησε να αναγνωριστεί ότι εργοδότης της ήταν η ασφαλιστική εταιρεία , στην οποία, αποκλειστικά, προσέφερε τις υπηρεσίες της, και ότι η σχέση που τους συνέδεε ήταν η σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
Η απόφαση έκρινε ότι δεν πρόκειται για σύμβαση έργου μεταξύ των δύο εταιρειών αλλά για δανεισμό εργαζομένων , οι οποίοι, αφού προσελήφθησαν με συμβάσεις ή σχέσεις εξαρτημένης εργασίας από την πρώτη εταιρεία, τοποθετήθηκαν στη συνέχεια στην ασφαλιστική εταιρεία για να απασχοληθούν προσωρινά σε αυτήν, υποκείμενοι ωστόσο στο διευθυντικό της δικαίωμα, με αντίστοιχα καθήκοντα και όμοιες συνθήκες εργασίας με το τακτικό προσωπικό της.
Κατά συνέπεια έπρεπε κατά τις διατάξεις του ν.4524/2014 περί της εργασίας μέσω επιχειρήσεων προσωρινής απασχόλησης, να εφαρμόζονται και σε αυτούς, τους «δανεικούς» εργαζόμενους , οι εφαρμοζόμενοι στους συναδέλφους τους, μόνιμους υπαλλήλους, βασικοί όροι εργασίας , μεταξύ των οποίων και οι αποδοχές.
Σύμφωνα με την ως άνω απόφαση η ασφαλιστική εταιρεία ευθύνεται για την ικανοποίηση όλων των μισθολογικών απαιτήσεων της εργαζομένης, και συνδέεται με αυτήν με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου.