ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ?

Κλασική περίπτωση καταστρατήγησης των εργασιακών δικαιωμάτων

είναι ο χαρακτηρισμός εκ μέρους του εργοδότη της σχέσης εργασίας ως σχέσης παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών (και όχι ως σύμβαση εξαρτημένης εργασίας), με όλες τις δυσμενείς για τον εργαζόμενο συνέπειες όπως μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, έκδοση δελτίων παροχής υπηρεσιών ως ελεύθερος επαγγελματίας, καταπάτηση ωραρίου, γενικά δεν εφαρμόζονται οι προστατευτικές για τον εργαζόμενο διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας. Στην περίπτωση αυτή ο εργαζόμενος μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματά του ασκώντας αγωγή επικαλούμενος τα πραγματικά στοιχεία της εργασιακής του σχέσης δηλαδή το ωράριο, τη συμμόρφωση στις εντολές και οδηγίες του εργοδότη κλπ. Άλλωστε, ανεξαρτήτως των συμφωνιών των μερών, η κρίση αν μια σχέση αποτελεί ή όχι εξαρτημένη εργασία ανήκει στα Δικαστήρια τα οποία είναι αρμόδια να προβούν στην ορθό νομικό χαρακτηρισμό της σχέσης. Έτσι ο Δικαστής αφού εκτιμήσει το σύνολο των εκάστοτε πραγματικών περιστατικών και συγκεκριμένων περιστάσεων θα κρίνει με ποιά νομική σχέση συνδέονται τα μέρη, ανεξάρτητα από το νομικό χαρακτήρα που έδωσαν αυτά στη σχέση που τα συνδέει.