ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ MOBBING Ή ΑΛΛΗΣ ΒΙΑΙΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

Το εργασιακό νομοσχέδιο, που αναμένεται να ψηφιστεί το βράδυ της Τετάρτης, εισάγει νέες ρυθμίσεις για το μείζον κοινωνικό πρόβλημα της ηθικής παρενόχλησης (Mobbing).

Επιστημονικά το σύνδρομο αυτό ορίζεται η άσκηση, στο πλαίσιο των σχέσεων μεταξύ συναδέλφων ή μεταξύ ανωτέρου και κατωτέρου στην ιεραρχία, μιας συστηματικής και διαρκούς επίθεσης σε βάρος ενός προκαθορισμένου θύματος, προκειμένου να ωθηθεί να εγκαταλείψει τη θέση εργασίας του.

Όπως μας εξηγεί ο εργατολόγος – δικηγόρος Γιάννης Καρούζος ο νομοθέτης δεν ενδιαφέρεται μόνο για το Mobbing, αλλά θεσπίζει προστατευτικούς κανόνες για κάθε είδους βίαιη συμπεριφορά, αποσκοπώντας κατ’ άρθρο 2 σε «έναν χώρο εργασίας χωρίς βία και παρενόχληση».

Έτσι, ο νέος νομικός όρος, που περιλαμβάνει κάθε είδους βίαιη συμπεριφορά στην εργασία, είναι «βία και παρενόχληση».

-Τι θεωρείται «βία και παρενόχληση» ;

Ως «βία και παρενόχληση» ορίζονται οι συμπεριφορές ή πρακτικές, οι οποίες είτε:

α) αποσκοπούν στο να προκαλέσουν σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική ή οικονομική βλάβη , ή
β) αντικειμενικά οδηγούν σε τέτοια βλάβη
γ) ή απλώς ενδέχεται να οδηγήσουν σε τέτοια βλάβη.

Φυσικά, η τελευταία αυτή κατηγορία δεν περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να θεωρήσει ο κάθε εργαζόμενος ως βλάβη με εντελώς υποκειμενικά κριτήρια. Πρέπει η πράξη να υπερβαίνει αντικειμενικά ορισμένα όρια, τα όρια του κοινωνικά ανεκτού.
Πολύ σημαντική αλλαγή είναι, ότι πλέον δεν απαιτείται η βλαπτική συμπεριφορά να έχει κάποια ιδιαίτερη διάρκεια, συστηματικότητα ή να είναι επανειλημμένη. Αρκεί και μία, μεμονωμένη πράξη.

Επιπλέον, η προστασία του νόμου δεν περιορίζεται στον στενά εργασιακό χώρο αλλά περιλαμβάνει κάθε χώρο που σχετίζεται στοιχειωδώς με την εργασία και μπορεί και να λάβει χώρα μέσω τηλεφώνου ή άλλης ηλεκτρονικής επικοινωνίας.

-Τα δικαιώματα του εργαζόμενου

Αρχικά, ο εργαζόμενος δικαιούται να αποχωρήσει από την εργασία του για εύλογο χρόνο -χωρίς ούτε να στερηθεί τις απολαβές του ούτε να υποστεί κάποια άλλη επίπτωση- , εφόσον κατά την εύλογη πεποίθηση του υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για τη ζωή, την υγεία ή την ασφάλειά του. Μόνη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η γραπτή και αιτιολογημένη ενημέρωση του εργοδότη για τον υφιστάμενο κίνδυνο.

Επίσης, ο εργαζόμενος έχει αξίωση αποζημίωσης για το σύνολο της περιουσιακής του ζημίας , αλλά και αποζημίωση για ηθική βλάβη. Έτσι πλέον δεν απαιτείται η -ιδιαίτερα δύσκολη στην πράξη- ειδική απόδειξη ύπαρξης ηθικής βλάβης, αφού αυτή θεωρείται δεδομένη κάθε φορά που υπάρχει βία και παρενόχληση.

Τέλος, ο εργαζόμενος δικαιούται να προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία μπορεί -αλλά δεν υποχρεούται- να επιβάλλει τις εξής διοικητικές κυρώσεις:
Α) Χρηματικά πρόστιμα κλιμακούμενα ανάλογα με τη συμπεριφορά του εργοδότη.
Β) Σε περίπτωση εμφάνισης κινδύνου για τη ζωή, την υγεία ή την ασφάλεια του εργαζόμενου, μπορεί να δοθεί στον εργοδότη εντολή λήψης προσωρινών μέτρων προστασίας, όπως απομάκρυνση του καταγγέλλοντα από την εργασία χωρίς στέρηση αποδοχών, μετάθεση ή απασχόληση με τηλεργασία.
Γ) Σε περίπτωση που έχει ήδη γίνει προσφυγή στην Επιθεώρηση και συμβεί νέο περιστατικό βίας και παρενόχλησης ( υποτροπή), τότε, επιβάλλεται και νέο πρόστιμο, και προσωρινή διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης, έως 5 μέρες. Την εκτέλεση της κύρωσης αυτής εγγυάται η αρμόδια αστυνομική αρχή.

Οι δε εργαζόμενοι ουδόλως πλήττονται από την επιβαλλόμενη διακοπή λειτουργίας, καθώς, ο χρόνος που διαρκεί αυτή, θεωρείται κανονικά χρόνος εργασίας ως προς όλα τα εργασιακά δικαιώματα.

Ο επικουρικός ρόλος των συνδικαλιστικών οργανώσεων

Ο εργαζόμενος, είτε επιλέξει τη δικαστική οδό, είτε στραφεί στην Επιθεώρηση, μπορεί να επιτρέψει σε συνδικαλιστικές οργανώσεις ή άλλα συναφή νομικά πρόσωπα να παρέμβουν υπέρ αυτού για να τον υποστηρίξουν, αλλά ακόμα και να ασκήσουν εξαρχής τα ίδια την προσφυγή.

Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι η προστασία του νόμου δεν περιορίζεται στην εξαρτημένη εργασία, αλλά περιλαμβάνει όλους ανεξαιρέτως τους απασχολούμενους υπό οποιαδήποτε μορφή στον ιδιωτικό τομέα.

ΠΗΓΗ: dikaiologitika.gr