Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ, ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ, ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΤΡΙΤΩΝ
April 5, 2022
ΠΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΝ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
April 8, 2022
Με το άρθρο 62 του νέου εργασιακού νόμου ( ν.4808/2021) ρυθμίζεται και τυπικά η «άδεια άνευ αποδοχών», η οποία ωστόσο προϋπήρχε ως άτυπος θεσμός του ελληνικού εργατικού δικαίου.
Κατά τη διάρκεια της άδειας άνευ αποδοχών, η σύμβαση εργασίας ανάμεσα στα δύο μέρη αναστέλλεται, δηλαδή αφενός μεν ο εργαζόμενος δεν υποχρεούται στην παροχή της εργασίας του, αφετέρου δε ο εργοδότης δεν υποχρεούται να πληρώνει τον μισθό, ούτε τις ασφαλιστικές εισφορές του εργαζόμενου. Η σύμβαση, όμως, εξακολουθεί να υπάρχει, δεν έχει λυθεί. Μετά τη λήξη της άδειας, όλα τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των μερών από τη σύμβαση αναβιώνουν.
Η άδεια συμφωνείται εγγράφως, κατόπιν αίτησης του μισθωτού, αναρτάται στο ΕΡΓΑΝΗ και ένα αντίγραφό της κοινοποιείται στον e-Ε.Φ.Κ.Α. Ο εργοδότης έχει κατ’ αρχήν το δικαίωμα να αρνηθεί τη χορήγηση της άδειας, αλλά η άρνησή του είναι δυνατόν να κριθεί καταχρηστική ενόψει των περιστάσεων της συγκεκριμένης περίπτωσης ( Ολ.Α.Π. 10 /2010) . Η μέγιστη διάρκεια της άδειας είναι 1 έτος, αλλά υπάρχει η δυνατότητα παράτασης.
Η άδεια άνευ αποδοχών προσμετράται ως χρόνος υπηρεσίας και για τον υπολογισμό του ύψους της αποζημίωσης απόλυσης ( Α.Π. 213/1987, Α.Π. 721/1970), και για τον υπολογισμό των ημερών άδειας αναψυχής που δικαιούται ο εργαζόμενος ( Εφ.Αθ. 5733/1994). Υπό διαφορετική εκδοχή, θα αποθαρρυνόταν σε μεγάλο βάθμο ο εργαζόμενος να αιτηθεί την άδεια.
Δικηγόρος Εργατολόγος