ΕΙΜΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ. ΠΟΣΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ ΑΝ ΑΠΟΛΥΘΩ;
May 5, 2022ΠΩΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ
May 8, 2022Η συλλογική διαπραγμάτευση έπαιξε έναν κρίσιμο ρόλο κατά τη διάρκεια της πανδημίας και μπορεί να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό εργαλείο για εργοδότες και εργαζόμενους ώστε να αντιμετωπίσουν τις νέες προκλήσεις που απειλούν τον κόσμο της εργασίας.
Όσο μεγαλύτερη είναι η κάλυψη των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις, τόσο μικρότερες είναι οι μισθολογικές διαφορές, αναφέρει η έκθεση με τίτλο «Social Dialogue Report 2022: Collective bargaining for an inclusive, sustainable and resilient recovery», η οποία βασίζεται σε μια επισκόπηση των συλλογικών συμβάσεων και πρακτικών σε 80 χώρες με διαφορετικά επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης και των νομικών και κανονιστικών πλαισίων σε 125 χώρες. Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις – η διαδικασία εθελοντικής διαπραγμάτευσης μεταξύ ενός ή περισσοτέρων εργοδοτών (ή των οργανώσεών τους) και μιας ή περισσοτέρων οργανώσεων εργαζομένων – μπορούν να μειώσουν αποτελεσματικά τις μισθολογικές ανισότητες, είτε σε μια επιχείρηση, είτε σε έναν τομέα ή κλάδο.
Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις μπορούν επίσης να συμβάλουν στη μείωση του μισθολογικού χάσματος μεταξύ των δύο φύλων. Πάνω από τις μισές (59%) συλλογικές συμβάσεις που εξετάστηκαν από τη μελέτη της ΔΟΕ αντανακλούν μια κοινή δέσμευση των εργοδοτών ή των οργανώσεών τους και των οργανώσεων των εργαζομένων (ιδίως των συνδικάτων) για την αντιμετώπιση της ανισότητας των φύλων, εξασφαλίζοντας ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας, προβλέποντας γονική και οικογενειακή άδεια και αντιμετωπίζοντας την έμφυλη βία στην εργασία.
Σύμφωνα με την έκθεση, για πάνω από το ένα τρίτο των εργαζομένων (35%) σε 98 χώρες, οι μισθοί, ο χρόνος εργασίας και οι λοιπές συνθήκες εργασίας καθορίζονται από αυτόνομες συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης και ενός εργοδότη ή μιας εργοδοτικής οργάνωσης. Ωστόσο, υπάρχει σημαντική διαφοροποίηση της συνδικαλιστικής πυκνότητας μεταξύ των χωρών, η οποία κυμαίνεται από πάνω από 75% σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και την Ουρουγουάη έως κάτω από 25% περίπου στις μισές χώρες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.
Ρόλος στην άμβλυνση των επιπτώσεων της κρίσης COVID-19:
Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην άμβλυνση των επιπτώσεων της κρίσης COVID-19 στην απασχόληση και τις αποδοχές, συμβάλλοντας στην άμβλυνση ορισμένων από τις επιπτώσεις στην ανισότητα, ενώ παράλληλα ενίσχυσαν την ανθεκτικότητα των επιχειρήσεων και των αγορών εργασίας στηρίζοντας τη συνέχεια της οικονομικής δραστηριότητας, εξηγεί η μελέτη.
Η προσαρμογή των μέτρων δημόσιας υγείας και η ενίσχυση της επαγγελματικής ασφάλειας και υγείας (ΕΑΥ) στους χώρους εργασίας, σε συνδυασμό με τις αμειβόμενες άδειες ασθενείας και τις παροχές υγειονομικής περίθαλψης που προβλέπονται σε πολλές συλλογικές συμβάσεις, συνέβαλαν στην προστασία εκατομμυρίων εργαζομένων.
Οι συλλογικές συμβάσεις που έχουν υπογραφεί για τη διευκόλυνση της τηλεργασίας COVID-19 εξελίσσονται σε πιο βιώσιμα κοινά πλαίσια για αξιοπρεπή υβριδικά συστήματα και πρακτικές τηλεργασίας. Αντιμετωπίζουν ζητήματα όπως οι αλλαγές στην οργάνωση της εργασίας, η επαρκής κατάρτιση και το κόστος που σχετίζεται με την τηλεργασία. Ορισμένες αντιμετωπίζουν την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και την προστασία των δεδομένων.
Ορισμένες συμφωνίες “επαναρρυθμίζουν” τον χρόνο εργασίας, επιβεβαιώνοντας αφενός τις περιόδους ανάπαυσης μέσω του δικαιώματος αποσύνδεσης, καθορίζοντας τις ημέρες και τις ώρες κατά τις οποίες ένας εργαζόμενος πρέπει να είναι διαθέσιμος, και αφετέρου αυξάνοντας την αυτονομία και τον έλεγχο των εργαζομένων επί των προγραμμάτων του χρόνου εργασίας τους. Οι συλλογικές συμβάσεις αφορούν επίσης την ένταξη και ενσωμάτωση στο εργατικό δυναμικό των εργαζομένων εκτός και εντός του εργοταξίου, καθώς και την ισότητα ευκαιριών. Επιπλέον, οι προσπάθειες των εργοδοτών και των εργαζομένων παρείχαν στις χώρες τη θεσμική ικανότητα να απορροφούν, να προσαρμόζονται και να μετασχηματίζονται.
«Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις έπαιξαν καθοριστικό ρόλο κατά τη διάρκεια της πανδημίας στη σφυρηλάτηση της ανθεκτικότητας, προστατεύοντας τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις, διασφαλίζοντας την επιχειρηματική συνέχεια και διασώζοντας θέσεις εργασίας και κέρδη. Παρείχε ένα αποτελεσματικό μέσο για τους εργοδότες και τους εργαζόμενους να συμφωνήσουν σε λύσεις χωρίς αποκλεισμούς για κοινές ανησυχίες ή προκλήσεις και να μετριάσουν τις επιπτώσεις των σημερινών και μελλοντικών κρίσεων στην οικονομία, τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους», δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής της ΔΟΕ Guy Ryder.
Ένα ουσιαστικό εργαλείο για την επίτευξη μιας ανθρωποκεντρικής ανάκαμψης:
Η συλλογική διαπραγμάτευση θα αποτελέσει βασικό εργαλείο για την αντιμετώπιση των θεμελιωδών αλλαγών που αναστατώνουν τον κόσμο της εργασίας. Ενόψει της ραγδαίας αύξησης των ποικίλων εργασιακών ρυθμίσεων – συμπεριλαμβανομένης της προσωρινής εργασίας, της εργασίας μερικής απασχόλησης και της εργασίας σε εφημερία, των πολυμερών εργασιακών σχέσεων, της εξαρτημένης αυτοαπασχόλησης και, πιο πρόσφατα, της εργασίας πλατφόρμας που εκτελείται στο πλαίσιο διαφορετικών εργασιακών σχέσεων – αρκετές χώρες έχουν λάβει μέτρα για να διασφαλίσουν την αποτελεσματική αναγνώριση του δικαιώματος συλλογικών διαπραγματεύσεων για όλους τους εργαζόμενους, αναφέρει η μελέτη της ΔΟΕ.
Ως μια μορφή συν-ρύθμισης, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην αποτελεσματική και χωρίς αποκλεισμούς διακυβέρνηση της εργασίας, με θετικές επιπτώσεις στη σταθερότητα, την ισότητα, τη συμμόρφωση και την ανθεκτικότητα των επιχειρήσεων και των αγορών εργασίας. Για να είναι πραγματικά αποτελεσματική η συλλογική διαπραγμάτυση, πρέπει να αντιμετωπιστούν διάφορες προτεραιότητες:
- Αναζωογόνηση των οργανώσεων των εργοδοτών και των εργαζομένων: Μια ανάκαμψη με επίκεντρο τον άνθρωπο προϋποθέτει ότι οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι έχουν λόγο στις αποφάσεις και τις πολιτικές που τους αφορούν. Ο αντιπροσωπευτικός χαρακτήρας των Οργανώσεων Μελών Εργοδοτών και Επιχειρήσεων (ΟΜΕΕ) και τα συνδικάτα – τόσο από την άποψη της δύναμης των μελών τους όσο και της ικανότητάς τους να ενσωματώνουν διαφορετικά συμφέροντα – αποτελούν το θεμέλιο του αποτελεσματικού κοινωνικού διαλόγου.
- Πραγματοποίηση της ουσιαστικής αναγνώρισης του δικαιώματος συλλογικών διαπραγματεύσεων για όλους τους εργαζόμενους: Ενόψει των ριζικών αλλαγών που συντελούνται στον κόσμο της εργασίας, είναι απαραίτητο να ενισχυθούν οι θεσμοί της εργασίας ώστε να εξασφαλιστεί επαρκής προστασία για όλους τους εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένης της αποτελεσματικής αναγνώρισης του δικαιώματος στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
- Προώθηση μιας βιώσιμης, ανθεκτικής και χωρίς αποκλεισμούς ανάκαμψης: Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις πρέπει να αντιμετωπίσουν την ανισότητα και τον αποκλεισμό, να διασφαλίσουν την οικονομική ασφάλεια, να διευκολύνουν τις δίκαιες μεταβάσεις, να επιτύχουν ευελιξία του χρόνου εργασίας και να βελτιώσουν την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής, να επιδιώξουν μια μεταρρυθμιστική ατζέντα για την ισότητα των φύλων και να προωθήσουν βιώσιμες επιχειρήσεις.
- Υποστήριξη της εφαρμογής της Ατζέντας 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη: Ο ρόλος των οργανώσεων εργοδοτών και εργαζομένων είναι κρίσιμος για την επίτευξη του στόχου 8 των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (για αξιοπρεπή εργασία και οικονομική ανάπτυξη) και μπορεί επίσης να υποστηρίξει άλλους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης.