
Είναι νόμιμη η συνεδρίαση συλλόγου καθηγητών σε διδακτική ώρα;
October 9, 2022
Καταγγελία περιστατικού παρενόχλησης. Οι πρώτες ενέργειες του εργοδότη
October 10, 2022
Σύμφωνα με τους Διευθυντές της Γαλλικής Εθνικής Ένωσης Ανθρώπινου Δυναμικού (HR), μετά την άνοδο της εξ αποστάσεως εργασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID-19, το 30% των διευθυντών HR αντιμετωπίζει αιτήματα από υπαλλήλους σχετικά με την πιθανή αλλαγή κατοικίας τους.
Ο Γαλλικός Κώδικας Εργασίας απαιτεί από τους εργοδότες να αποζημιώνουν το 50% του κόστους των εισιτηρίων που αγοράζουν οι εργαζόμενοι, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς από τη συνήθη διαμονή τους προς τον τόπο εργασίας τους, ανεξάρτητα από την μεταξύ τους απόσταση.
Μια απόφαση της 5ης Ιουλίου 2022[1], που εκδόθηκε από το Δικαστήριο των Παρισίων υποστηρίζει την αρχή της ελεύθερης επιλογής κατοικίας από τον εργαζόμενο. Η απόφαση αποτελεί υπενθύμιση ότι ο εργοδότης δεν μπορεί εγκύρως να αρνηθεί να επιστρέψει τα έξοδα δημόσιας μεταφοράς με την αιτιολογία ότι ο εργαζόμενος επέλεξε να απομακρυνθεί από τον τόπο εργασίας του για προσωπικούς λόγους.
Ωστόσο, η εκδοθείσα απόφαση αναφέρεται σε γεγονότα πριν από την υγειονομική κρίση. Καθώς η εξ αποστάσεως εργασία είναι πλέον πιο διαδεδομένη μετά την πανδημία, είναι πιθανό να προκύψουν περισσότερες ανάλογες προσφυγές.
Η απαίτηση επιστροφής του μισού των εξόδων μετακίνησης των εργαζομένων είναι επιπρόσθετη σε τυχόν μπόνους ή σε κουπόνια μετεγκατάστασης ή σε άλλη οικονομική βοήθεια σε εργαζομένους, η οποία ενδεχομένως θα προβλέπεται από τις ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή θα συμφωνείται από τα όργανα εκπροσώπησης των εργαζομένων.
Νέες πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται στους εργαζόμενους κατά τη στιγμή της πρόσληψης:
Από την 1η Αυγούστου 2022, οι εργοδότες υποχρεούνται να παρέχουν στους εργαζομένους πρόσθετες πληροφορίες κατά την έναρξη της απασχόλησης, όπως ορίζεται στην Ευρωπαϊκή Οδηγία 2019/1152 της 20ης Ιουνίου 2019 (εφεξής η Οδηγία). Η Γαλλία δεν έχει λάβει κανένα μέτρο για τη μεταφορά αυτής της οδηγίας εντός της τριετούς περιόδου που επιτρέπεται στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου, από την 1η Αυγούστου 2022, οι διατάξεις του γαλλικού εργατικού κώδικα πρέπει να ερμηνεύονται λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις της Οδηγίας.
Η νέα υποχρέωση ισχύει για τους «εργαζομένους», όπως αυτός ο όρος ερμηνεύεται από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό περιλαμβάνει τους υπαλλήλους, ανεξάρτητα από το είδος της σύμβασης που έχουν, καθώς και τους εκπαιδευόμενους, τους μαθητευόμενους και τους εργαζόμενους σε πλατφόρμες επιμερισμού θέσεων εργασίας.
Εκτός από τις συνήθεις υποχρεωτικές πληροφορίες σχετικά με τον τόπο εργασίας, τη θέση, την ημερομηνία έναρξης, τη διάρκεια της άδειας μετ’ αποδοχών, τις αποδοχές ή την ισχύουσα συλλογική σύμβαση εργασίας, οι εργαζόμενοι πρέπει πλέον να ενημερώνονται επίσης για:
- τη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου και τυχόν συνημμένους όρους,
- το δικαίωμα στην κατάρτιση,
- την πλήρη διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται σε περίπτωση καταγγελίας της συμβατικής σχέσης (συμπεριλαμβανομένης της διάρκειας της περιόδου προειδοποίησης),
- την ταυτότητα των φορέων κοινωνικής ασφάλισης που εισπράττουν τις εισφορές και την κοινωνική προστασία που παρέχεται από τον εργοδότη (συμπεριλαμβανομένων των συμπληρωματικών συλλογικών συστημάτων υγειονομικής κάλυψης) και
- για τις προσωρινές συμβάσεις, το αναμενόμενο ωράριο εργασίας ή, εάν δεν υφίσταται, λεπτομέρειες για τις μεταβλητές ώρες εργασίας και για την αμοιβή τους.
Επιπλέον, η οδηγία διευκρινίζει ότι οι πληροφορίες σχετικά με τον τόπο εργασίας, τη θέση, τη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου και τη σύμβαση εργασίας, την αμοιβή και τις ώρες εργασίας πρέπει να παρέχονται στον εργαζόμενο εντός μέγιστης προθεσμίας μίας εβδομάδας από την έναρξη της σύμβασης εργασίας. Οι υπόλοιπες πληροφορίες που αναφέρονται στην οδηγία πρέπει να παρέχονται εντός ενός μηνός.
Πηγή:
https://www.jdsupra.com/legalnews/focus-on-french-labor-law-changes-6841519/
Μετάφραση:
Δάφνη Γιακουμάκη, Συνεργάτης του Δικηγορικής Εταιρίας «Γιάννης Καρούζος & Συνεργάτες»
[1] TRIBUNAL JUDICIAIRE DE PARIS – 5/7/2022, n° 22/04735, διαθέσιμο σε: https://www.actuel-rh.fr/sites/default/files/article-files/jugement_tj_paris_5_juillet_2022_1658841667.pdf