Αναγκαίο το πλαφόν στις κατά παραγγελία συμβάσεις εργασίας

Τι φέρνει η ΔΕΘ για τους εργαζόμενους
September 3, 2023
Ποιοι μισθοί αυξάνονται στην Ελλάδα και ποιοι μειώνονται
September 4, 2023
Τι φέρνει η ΔΕΘ για τους εργαζόμενους
September 3, 2023
Ποιοι μισθοί αυξάνονται στην Ελλάδα και ποιοι μειώνονται
September 4, 2023
Του Γιάννη Καρούζου, Δικηγόρου-Εργατολόγου

Το νέο εργασιακό υιοθετώντας την κοινοτική οδηγία 1152/2019 θα πρέπει να στοχεύει στην προστασία της μόνιμης απασχόλησης και να λάβει μέριμνα για την ενίσχυση αυτής, κυρίως με τη θέσπιση αντικινήτρων στην υιοθέτηση ελαστικών μορφών απασχόλησης.

Αρχικά, καθιερώνεται και με το παραπάνω η υποχρέωση ενημέρωσης του εργαζόμενου για τους όρους εργασίας και εξέλιξης της εργασιακής του σύμβασης. Αυτό είναι αναγκαίο, διότι το προβλέπει η κοινοτική οδηγία και τα ευρωπαϊκά συνδικάτα απαίτησαν τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου που και στην χώρα μας ισχύει με το ΠΔ156/1994.

Αυτή η υποχρέωση ενημέρωσης ωστόσο, δεν προβλέπεται στη διαδικασία που ο εργοδότης αποφασίσει τη μη συνέχιση της εργασιακής σύμβασης με τον εργαζόμενο μετά την παρόδου του εξαμήνου από την πρόσληψη του.

Σε κάθε περίπτωση η διατύπωση είναι εσφαλμένη καθώς προβλέπεται η αυτοδίκαιη λύση της σύμβασης αντί της καταγγελίας αυτής. Δυστυχώς δεν προβλέφθηκε η υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης στους έξι μήνες, αν και πρόκειται για διανυθείσα προϋπηρεσία που θα έπρεπε να τύχει και της απολαβής της αποζημίωσης λόγω μη συνέχισης αυτής με πρωτοβουλία του εργοδότη.

Αυτό εξάλλου, επιθυμεί και ευρωπαϊκός νομοθέτης: τη σύντμηση της περιόδου δοκιμής του εργαζόμενου, αλλά και της καταγγελίας αυτής εννοείται δια της νομίμου αποζημιώσεως, ανάλογα με την προϋπηρεσία, στην περίπτωση που η εξακολούθηση της δεν θα γινόταν με πρωτοβουλία του εργοδότη.

Διατυπώνω έτσι την άποψη ότι θα πρέπει ο εργοδότης να εξηγεί στον εργαζόμενο εγγράφως την πρόθεση του για τη μη συνέχιση της εργασιακής σύμβασης. Στην πράξη, χρήσιμο θα ήταν από τις επιχειρήσεις να υιοθετηθούν συστήματα αξιολόγησης της περιόδου αυτής, ώστε να αποφευχθούν οι δικαστικές διενέξεις (που είναι συχνές) στις περιπτώσεις που ο εργαζόμενος θεωρήσει καταχρηστική την άρνηση του εργοδότη να συνεχιστεί η σύμβαση εργασίας πέρα από το εξάμηνο.

Όπως έχω υποστηρίξει, η ευέλικτη μορφή απασχόλησης των συμβολαίων της κατά παραγγελία εργασίας δεν εισάγεται για πρώτη φορά στην ελληνική πραγματικότητα, ωστόσο για πρώτη φορά θεσπίζεται νομικό πλαίσιο, το οποίο όμως παρουσιάζει ελλείψεις.

Καταντά γραφειοκρατική η ενημέρωση του εργαζόμενου για την ανάληψη εργασίας ενώ χρήσιμο θα ήταν να ορίζεται με σαφή τρόπο ο καθορισμός των ημερών και ωρών εργασίας προς εκτέλεση που ανά μήνα ο εργοδότης θα αναθέτει στον εργαζόμενο. Χρήσιμο θα είναι προκειμένου να ενισχυθεί η μόνιμη απασχόληση να οριοθετηθεί αυτό το μοντέλο απασχόλησης, με ώρες ανά εξάμηνο εργασιακής περιόδου, ή για μικρότερο χρονικό διάστημα και πρόβλεψη να προηγείται στην εκπλήρωση των αναγκών του εργοδότη η εργασία με σύμβαση διάρκειας αορίστου χρόνου ή  μερικής απασχόλησης.

Επίσης, άλλο όριο στην υιοθέτηση αυτών των μοντέλων απασχόλησης θα μπορούσε να αποτελέσει το πλαφόν του αριθμού των συμβολαίων αυτών έναντι του συνολικού αριθμού των εργαζομένων που απασχολεί η επιχείρηση, πχ ένας εργοδότης δεν θα μπορεί να υιοθετεί ποσοστό άνω του 1/3 του συνολικού αριθμού απασχολούμενων με συμβόλαια αυτής της κατηγορίας.

Αναφορικά με τη δυνατότητα του εργοδότη να θεωρεί την αδικαιολόγητη απουσία του εργαζόμενου ως οικειοθελή αποχώρηση του, με την πάροδο δέκα ολόκληρων ημερών κατά τις οποίες ο εργαζόμενος δεν θα παρέχει υπηρεσία αυθαίρετα, διατυπώνω την άποψη ότι το μέτρο αυτό είναι άδικο για τις επιχειρήσεις.

Η προθεσμία θα πρέπει να συντμηθεί στον ελάχιστο χρόνο βραχείας ασθενείας που κατά μέσο όρο είναι το τριήμερο, να ακολουθεί μία ημέρα αναμονής και στη συνέχεια ο εργοδότης χωρίς καμία άλλη πολυέξοδη διαδικασία να αναγγείλει μονομερώς την οικειοθελή αποχώρηση του εργαζόμενου που «εξαφανίστηκε» από τις υπηρεσίες του.

Τέλος δε, σχετικά με το πρόστιμο 10.500 ευρώ στην περίπτωση διαφορετικού πραγματικού ωραρίου σε σχέση με αυτό που καταγράφεται από την ψηφιακή κάρτα η άποψη μου είναι ότι είναι ένα δυσθεώρητο πρόστιμο στο οποίο καμία επιχείρηση δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί ειδικά στις περιπτώσεις που έχει δίκιο – αν κάτι τέτοιο προκύπτει από τεχνικό πρόβλημα ή μια ανθρώπινη αδυναμία.

ΠΗΓΗ: mononews.gr