Διορισμός ΑΜΕΑ εργαζόμενου σε μόνιμη θέση Δημοσίου

Πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά ακύρωσε και απέρριψε την γνωμάτευση Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής και την απόφαση του Δημάρχου, ο οποίος απέρριπτε το διορισμό εργαζομένου με αναπηρία (ΑΜΕΑ) και διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και είχε συμμετάσχει καθ’ όλα νόμιμα και επιτυχώς στην προκήρυξη 3Κ/2018. Πρώτον, η Πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή, δεν προέβη σε πλήρη κρίση και δεν αξιολόγησε την γνωμάτευση από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο της Αττικής, σύμφωνα με την οποία ο εργαζόμενος δύναται να εργασθεί στην υπηρεσία καθαρισμού με τον χορηγούμενο εξοπλισμό από το Δήμο, παρά την όποια αναπηρία και τη διάχυτη ψυχιατρική διαταραχή.

Συγκεκριμένα, όπως πολύ ορθά έκρινε η αναφερόμενη απόφαση στο σκεπτικό της, το άρθρο 21 του Συντάγματος ορίζει ότι, το Κράτος οφείλει να μεριμνά για την υγεία των πολιτών και να παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της αναπηρίας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την αυτονομία και την επαγγελματική ένταξη, και τη  συμμετοχή στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας. Ο Δήμος, κατ’ εφαρμογή του άρθρου, όφειλε να μεριμνήσει για την αυτονομία και την επαγγελματική ένταξη του συγκεκριμένου εργαζόμενου, ο οποίος συμμετείχε κανονικά και ήταν εκ των επιτυχόντων της προκήρυξης 3Κ/2018. Συνδυαστικά όπως ορίζει, η παράγραφος τέσσερα (4) του άρθρου τέσσερα (4) του Συντάγματος, τα άτομα με αναπηρία έχουν πρόσβαση σε δημόσιες θέσεις με ίσους όρους με τους λοιπούς εργαζόμενους και αιτούντες εργασία στο δημόσιο.

Επίσης, σύμφωνα με το Νόμο 3584/2007 και το Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, μπορούν να διοριστούν υπάλληλοι όσοι έχουν την υγεία τους για την εκτέλεση των καθηκόντων τους, ακόμη και αν ελλείπουν από αυτούς ορισμένες φυσικές – σωματικές δεξιότητες, οι οποίες δεν κωλύουν τον εκάστοτε εργαζόμενο και καλύπτονται με την κατάλληλη και δικαιολογημένη τεχνική υποστήριξη. Με τα όσα ορίζει το άρθρο 14 του Κώδικα, μπορεί να εργαστεί στο δημόσιο, ο υποψήφιος που διαθέτει γνωμάτευση ιατρού που πιστοποιεί την καταλληλότητά του για την εργασία και συγκεκριμένα τα άτομα με αναπηρία, διορίζονται εφόσον η υγεία και η καταλληλότητά τους πιστοποιείται από αρμόδια Υγειονομική Επιτροπή.

Εν προκειμένω, υπήρξε ιατρική γνωμάτευση από Δημόσιο Νοσοκομείο και μάλιστα από Ψυχιατρικό Νοσοκομείο της Αττικής και στο οποίο βεβαιωνόταν ότι, έπασχε εκτός από αναπηρία με ποσοστό 70% και από διαταραχή, αλλά μπορεί να εργασθεί σε καθαρισμό κοινοχρήστων χώρων και χειρωνακτικές εργασίες καθαρισμού του χώρου, όπως είχε κάνει και στο παρελθόν. Όμως η  προσβαλλόμενη στο Δικαστήριο γνωμάτευση της αρμόδιας Υγειονομικής Επιτροπής τον έκρινε ακατάλληλο και εισηγήθηκε αρνητικά ως προς την ανάληψη των καθηκόντων καθαριότητας ως μόνιμο προσωπικό. Ούτω καθ’ εξής, λαμβάνοντας αυτήν υπόψη, ο Δήμαρχος αποφάσισε εσφαλμένα, το μη διορισμό του αιτούντος εργαζομένου.

Ειδικότερα η απόφαση του Εφετείου, έκρινε ότι ένα άτομο με ειδικές ανάγκες και αναπηρία μπορεί να προσληφθεί ως εργαζόμενος βάσει του άρθρου εικοσιένα (21) και τέσσερα (4) του Συντάγματος, εφόσον είναι σε θέση να ασκεί έστω και μία από τις υποειδικότητες από τις γενικές ειδικότητες από αυτές που ορίζονται στη προκήρυξη.  Επιπλέον η απόφαση έκρινε ότι, δεν είναι δυνατόν να αξιώνεται από ΑΜΕΑ να ασκεί όλα τα καθήκοντα, διαφορετικά θίγονται και δεν εφαρμόζονται οι προστατευτικές διατάξεις για τα άτομα με αναπηρία. Εσφαλμένα λοιπόν, απορρίφθηκε ο διορισμός του και ορθώς οδηγήθηκε το Δικαστήριο στην απόφαση να ακυρώσει την απόφαση του Δημάρχου και τη γνωμάτευση της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής, προκειμένου να προβεί σε νέα αιτιολογημένη γνωμάτευση με πλήρη αιτιολογημένη κρίση η οποία θα επηρεάσει και την απόφαση του Δήμου.

Δικηγόρος Εργατολόγος