Οι συμβάσεις των υπαλλήλων ξενοδοχείων εποχιακής λειτουργίας είναι ορισμένου χρόνου,
υπό την έννοια ότι λύονται μόλις παρέλθει η περίοδος λειτουργίας του ξενοδοχείου. Βέβαια στον ξενοδοχοϋπάλληλο παρέχεται το δικαίωμα να ειδοποιήσει εγγράφως τον εργοδότη (μέσω της οικείας επαγγελματικής οργανώσεως του) ότι επιθυμεί να απασχοληθεί κατά τη προσεχή περίοδο, οπότε και δημιουργείται υποχρέωση του εργοδότη να τον επαναπροσλάβει, με την προϋπόθεση ότι το ξενοδοχείο θα επαλειτουργήσει και θα φθάσει σε ορισμένη πληρότητα. Με μόνη την άσκηση του δικαιώματος αυτού εκ μέρους του ξενοδοχοϋπαλλήλου καταρτίζεται νέα σύμβαση εργασίας για την προσεχή περίοδο.
Σε περίπτωση που καταγγελθεί η σύμβαση εργασίας του κατά την νεκρά περίοδο, οφείλεται αποζημίωση για καταγγελία συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου χωρίς προειδοποίηση κατά το Ν.2112/20. Για τον καθορισμό δε του ύψους της αποζημιώσεως αυτής λαμβάνεται υπ’ όψην μόνον το χρονικό διάστημα που απομένει μετά την αφαίρεση του χρόνου των νεκρών περιόδων, με άλλα λόγια συνυπολογίζεται ως χρόνος εργασίας ο συνολικός χρόνος εργασίας του υπαλλήλου από την πρόσληψη του στο ίδιο ξενοδοχείο. Η δε σχετική διάταξη περί συνυπολογισμού και της νεκράς περιόδου μέχρι 4 μήνες κάθε χρόνο αφορά αποκλειστικώς τον υπολογισμό του επιδόματος προϋπηρεσίας και όχι και τον υπολογισμό της αποζημιώσεως.