ΕΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ ΝΑ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ;

Ποια υποχρέωση έχει ο εργοδότης ; Να καταβάλει μόνο τον μισθό ή και να απασχολεί πραγματικά τον εργαζόμενο;

Κατ’ αρχάς, πρέπει να αναφερθεί πως οι απόψεις ως προς αυτό το θέμα διίστανται. Σύμφωνα με την νομολογία του Αρείου Πάγου, ο εργοδότης έχει την υποχρέωση μόνο να καταβάλει τον μισθό και όχι να αποδέχεται την εργασία του μισθωτού. Είναι υποχρεωμένος να τον απασχολεί πραγματικά, όταν αυτό προβλέπεται στην σύμβαση, σε ρητή διάταξη νόμου ή σε ΣΣΕ.

Με άλλα λόγια, ο εργοδότης, εφόσον το κρίνει σκόπιμο, μπορεί να αφαιρέσει από τον μισθωτό πλήρως τα καθήκοντά του, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσει να καταβάλει τον μισθό. Δικαίωμα για πραγματική απασχόληση έχουν οι εργαζόμενοι ορισμένων κατηγοριών, όπως οι ειδικευόμενοι και όσοι παρέχουν εργασία ανωτέρας φύσης, δηλαδή καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, επιστήμονες. Όταν η μη απασχόληση θίγει υλικά ή ηθικά συμφέροντα του εργαζομένου, καθίσταται παράνομη. Αυτό μπορεί να συμβεί στην περίπτωση που ο εργαζόμενος αμείβεται κατ’ αποκοπή ή κατά μονάδα εργασίας, άρα η μη απασχόληση συνεπάγεται μείωση μισθού.

Αντίθετα, η θεωρία και η νομολογία πολλών δικαστηρίων δέχονται ότι ο εργοδότης έχει κατ’ αρχήν την υποχρέωση όχι μόνο να καταβάλει τον μισθό αλλά και να τον απασχολεί πραγματικά. Ο εργοδότης που καταβάλλει τον μισθό και δεν αποδέχεται την εργασία του μισθωτού καθίσταται υπερήμερος οφειλέτης. Η χωρίς σοβαρό λόγο άρνηση του εργοδότη να απασχολεί πραγματικά τον εργαζόμενο συνιστά μονομερή βλαπτική μεταβολή και προσβολή προσωπικότητας. Μάλιστα, αν πρόκειται για συμβάσεις ορισμένου χρόνου, η άρνηση αποτελεί σπουδαίο λόγο για καταγγελία της σύμβασης με υπαιτιότητα του εργοδότη.