ΕΧΩ ΕΡΓΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ. ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΜΟΥ;

Κατ’ αρχάς, τα κράτη μέλη είναι αρμόδια να καθορίζουν τις προϋποθέσεις

που πρέπει να συντρέχουν για την χορήγηση παροχών κοινωνικής ασφάλισης. Όσο αυστηρές κι να είναι, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιβάλουν πρόδηλη ή συγκεκαλυμμένη διάκριση μεταξύ των εργαζομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Κανονισμός ΕΟΚ 1408/71 θεσπίζει αποκλειστικώς σύστημα συντονισμού, δηλαδή ορίζει τον προσδιορισμό της εφαρμοστέας ή των εφαρμοστέων νομοθεσιών ως προς αυτό το ζήτημα. Ειδικότερα, το άρθρο 45 του Κανονισμού προβλέπει την αρχή του συνυπολογισμού των περιόδων κατοικίας ή απασχόλησης. Πρόκειται για βασική αρχή του συντονισμού των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης των κρατών μελών σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με αυτό τον τρόπο είναι σίγουρο πως ο εργαζόμενος που ασκεί το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας σε ευρωπαϊκά κράτη δεν θα χάσει τα πλεονεκτήματα της κοινωνικής ασφάλισης, όπως μπορεί να τα αξιώσει ένας εργαζόμενος που βρίσκεται μόνο σε ένα κράτος μέλος. Διαφορετικά, μία τέτοια συνέπεια θα απέτρεπε τον εργαζόμενο της Ένωσης από την άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας.

Επομένως, ένα κράτος μέλος, όταν εξετάζει δια των αρμοδίων φορέων του αίτημα για την χορήγηση κοινωνικοασφαλιστικής παροχής, μπορεί να θέτει χρονικές ή άλλες προϋποθέσεις για την αναγνώριση του σχετικού δικαιώματος με βάση την εθνική νομοθεσία. Πρέπει, όμως, να λαμβάνει υπόψη του και τις περιόδους ασφάλισης που διανύθηκαν σε άλλο κράτος μέλος.