Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΛΟΓΩ ΦΥΛΟΥ

Η έννοια της διάκρισης λόγω φύλου

ορίζεται ευθέως από το νόμο. Η απαγόρευση στη διάκριση περιλαμβάνει την άμεση και την έμμεση διάκριση. Άμεση, λοιπόν, διάκριση υπάρχει όταν ένα πρόσωπο υφίσταται, για λόγους φύλου, μεταχείριση διαφορετική από ένα άλλο πρόσωπο σε ανάλογη κατάσταση. Σημειωτέον ότι το βασικό κριτήριο δεν είναι μόνο το φύλο αλλά και η μητρότητα και οι οικογενειακές υποχρεώσεις. Έμμεση διάκριση υπάρχει, όταν μία εκ πρώτης όψεως ουδέτερη διάταξη, κριτήριο ή πρακτική θα μπορούσε να θέσει σε μειονεκτική θέση τους εκπροσώπους ενός φύλου σε σύγκριση με τους εκπροσώπους του άλλου φύλου, εκτός αν αυτή H διάκριση, το κριτήριο ή η πρακτική δικαιολογείται από το στόχο του νόμου. Σε αυτή την περίπτωση γίνεται λόγος για τυπικά κριτήρια που δεν εμφανίζουν σχέση με το φύλο αλλά δημιουργούν στην πράξη δυσμενή μεταχείριση εις βάρος ενός φύλου. Με αυτό τον τρόπο δεν κατοχυρώνεται μόνο η ισότητα στην αφετηρία, αλλά και στο αποτέλεσμα.