Στο άρθρο 4 ΠΔ 88/1999, προβλέπεται
η δυνατότητα χορήγησης διακοπής της εργασίας για 15 τουλάχιστον λεπτά, ως διαλείμματος, για όσους απασχολούνται άνω των 6 ωρών.
Ο χρόνος του διαλείμματος (ή διακοπής) θεωρείται χρόνος κατά τον οποίο δεν προσφέρεται εργασία, και ως εκ τούτου, εφόσον δεν αποτελεί χρόνο πραγματικής εργασίας, βαρύνει κατά κανόνα τον μισθωτό, προστίθεται δηλαδή και επεκτείνει το ωράριο αυτού.
Επιπλέον, στο ίδιο άρθρο προβλέπεται ότι τα διαλείμματα δεν επιτρέπεται να χορηγούνται συνεχόμενα με την έναρξη ή την λήξη της ημερήσιας εργασίας, αλλά κατά τη διάρκεια του ωραρίου της εργασίας