Η ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

«Ζητείται άτομο μέχρι και  30 ετών για εργασία».

«Ζητείται κοπέλα ιδιαίτερα ευπαρουσίαστη».

«Ζητείται άτομο με ύψος 1, 75».

Ναι, όλες αυτές τις αγγελίες τις έχουμε διαβάσει στην Ελλάδα του σήμερα. Αγγελίες που κατά τη γνώμη μου,  είναι ρατσιστικές και απαξιώνουν ανθρώπους, οι οποίοι μπορεί να ανήκουν σε κάθε δεκαετία και να θέλουν να εργαστούν. Σε μία Ελλάδα που αν περάσεις τα σαράντα, θεωρείσαι ξοφλημένος.

Η αγορά εργασίας  έχει γίνει πλέον, δίχως υπερβολή, μία άγρια «αρένα»  ταυρομαχίας στην οποία είσαι έτοιμος να  «ξεσκίσεις  τη σάρκα του άλλου», προκειμένου να αναρριχηθείς.

Για να προσληφθείς, δεν αρκεί μόνον η θέληση και τα πτυχία, αλλά η πρόσληψή σου, στηρίζεται στα σωματικά γνωρίσματα σου, στο ύψος, καθώς και στην ηλικία σου.  Και μάλιστα, αν δεν ανταποκρίνεσαι στα κυρίαρχα πρότυπα ομορφιάς, δέχεσαι την απόρριψη ακόμα και αν έχεις τις ικανότητες.

Ειλικρινά, ποτέ μου,  δεν κατάλαβα τον ηλικιακό ρατσισμό, που «διαποτίζει»  τις αγγελίες για εργασία.  Ποτέ μου,  δεν κατάλαβα για ποιο λόγο κάποιος να απαξιώνει ανθρώπους, οι  οποίοι  έχουν εμπειρία, που  διαθέτουν  γνώσεις και ξέρουν πώς να κινηθούν περισσότερο από έναν άνθρωπο εντελώς άπειρο.

Φοβάμαι πως αυτή η νοσηρή νοοτροπία δε θα αλλάξει. Καλύτερα να αρθρογραφώ και να δώσω ξανά Πανελλήνιες εξετάσεις,  καλύτερα να μοιράζω φυλλάδια, παρά να γίνω συνδετικός κρίκος μίας τέτοιας νοσηρής νοοτροπίας.