ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Απόφαση 2322/2013 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Το δικαίωμα του εργοδότη να δίνει εντολές και οδηγίες ως προς τον τρόπο, τον τόπο και το χρόνο παροχής της εργασίας και να ελέγχει τη συμμόρφωση του εργαζομένου σε αυτές, καθώς και η έκταση των υποχρεώσεων του τελευταίου αποτελούν στοιχεία της ύπαρξης εξάρτησης. Η δημοσιευθείσα απόφαση (ακολουθώντας και παλαιότερες αποφάσεις του ΑΠ) τόνισε αναφορικά με τα ανωτέρω, ότι η ύπαρξη της εξάρτησης δεν εξαρτάται μόνο από τη συνδρομή όλων ή των περισσότερων από τα παραπάνω στοιχεία, διότι εκείνο που διακρίνει την εξαρτημένη εργασία από την ανεξάρτητη δεν είναι το ποσοτικό στοιχείο, δηλαδή η σώρευση περισσότερων ενδείξεων δέσμευσης και εξάρτησης, αλλά το ποιοτικό, δηλαδή η ιδιαίτερη ποιότητα της δέσμευσης και της εξάρτησης. Το «ποιοτικό» αυτό στοιχείο συνάγεται από την εκτίμηση των όρων και των συνθηκών παροχής της εργασίας και διαφέρει κατά περίπτωση, ανάλογα με το είδος και τη φύση της εργασίας, συνδυαζόμενο δε με τις υφιστάμενες ενδείξεις εξάρτησης, παρέχει ασφαλέστερο κριτήριο για τη διάκριση της εξαρτημένης εργασίας από την ανεξάρτητη.