Εργασία & Κρίση

Υπάρχουν δύο κύριες ροές έρευνας στο πλαίσιο των δημογραφικών προκλήσεων,

ανέφερε η Ελεάννα Γαλανάκη, επίκουρη καθηγήτρια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Η πρώτη ασχολείται με τη διερεύνηση των γενεών και τη δυναμική που συνεπάγεται η συνεργασία στη δουλειά εκπροσώπων από τρεις, μπορεί και τέσσερις διαφορετικές γενιές (μεταπολεμική γενιά, γενιά X, γενιά Y, γενιά Z).

Η δεύτερη έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο η διαχείριση των ανθρώπινων πόρων πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες ενός εργατικού δυναμικού που «γκριζάρει», καθώς σε ορισμένες χώρες (όπως στην Ελλάδα) το ποσοστό των εργαζομένων άνω των 50 και 55 αυξάνεται συνεχώς, αναφέρει η ίδια.

Tα στοιχεία υπογραμμίζουν ότι σε χώρες που εμφανίζεται αύξηση στα ποσοστά επαγγελματικής σταδιοδρομίας μεταξύ των ατόμων ηλικίας 55-64 ετών, η ανεργία των νέων τείνει να αυξάνεται λιγότερο από ό,τι σε άλλες χώρες. Σε χώρες όπως η Ελλάδα, τα χαμηλά ποσοστά δραστηριότητας για μεγαλύτερης ηλικίας άτομα συνδυάζονται με υψηλή ανεργία των νέων, ενώ σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, τα σχετικά υψηλά ποσοστά δραστηριότητας για μεγαλύτερης ηλικίας άτομα συνδυάζονται με χαμηλή ανεργία των νέων.

Παλαιότερα, η τακτική της πρόωρης συνταξιοδότησης ως μέσο δημιουργίας θέσεων εργασίας για νέους νεοεισερχομένους ήταν μια συχνά χρησιμοποιούμενη πολιτική σε πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ για να διατηρηθεί η ανεργία χαμηλή. Αν και παρατηρείται και στις μέρες μας η τακτική αυτή, ειδικά σε καταστάσεις κρίσης, τα πράγματα πλέον δεν είναι τόσο απλά, καθώς η δυνατότητα υποκατάστασης των ηλικιωμένων εργαζομένων από νέους δεν ανταποκρίνεται ακριβώς στην πραγματικότητα.

Οπως αναφέρεται, η αύξηση απασχολησιμότητας σε μια συγκεκριμένη δημογραφική ομάδα δεν σημαίνει ότι οι θέσεις εργασίας για τους νέους θα μειωθούν, καθώς οι ανάγκες αλλάζουν, οι θέσεις εργασίας εξελίσσονται και οι κοινωνίες εξελίσσονται.