Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΟΛΟΓΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΟΥΖΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

Η διάταξη που κατατέθηκε στη Βουλή

για τον έλεγχο του δικαιώματος της απεργίας δημιουργεί κάποια σοβαρά νομικά θέματα:

Όπως κατατέθηκε και διατυπώθηκε  η διάταξη παραμένει σε ισχύ η ήδη υπάρχουσα διάταξη των 1264/1982 σύμφωνα με την οποία, μπορεί μια οργάνωση πανελλαδικού χαρακτήρα να προκηρύσσει απεργία με μόνη την απόφαση του διοικητικού της συμβουλίου, άρα θα έπρεπε να διευκρινιστεί κατά πόσο η συγκεκριμένη διάταξη καταργείται ή όχι με τη νέα διάταξη.

Επίσης, -κατά την άποψή μου- περιορίζεται πολύ ισχυρά το δικαίωμα της απεργίας διότι είναι αδύνατον μια μεγάλη συνδικαλιστική οργάνωση που έχει μέλη της σε όλη την Ελλάδα να μπορεί να συγκαλέσει γενική συνέλευση μεταφέροντας με ποια άραγε μέσα, έξοδα κόστη κλπ, τους εργαζόμενους της για τη σύγκλιση κα τη επίτευξη της απαρτίας το 1/2 των οικονομικά  τακτοποιημένων μελών.

Δημιουργείται και ένα άλλο πρόβλημα. Διατηρείται και ορθά σε ισχύ το δικαίωμα των δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων να προκηρύσσουν απεργία. Θα μπορεί  ωστόσο εύκολα ένας εργοδότης να κηρύξει μια τέτοια απεργία καταχρηστική, αν το πρωτοβάθμιο σωματείο δεν κατάφερε να προκηρύξει την απεργία. Ο Δικαστής θα καταλήγει σε σκέψεις ότι η πρωτοβάθμια οργάνωση, αποδυναμωμένη από τη μη συμμετοχή των εργαζομένων στη γενική της συνέλευση, δεν έχει και ουσιαστικό δίκιο στα αιτήματα της απεργίας.