Καπνιστές vs Παθητικοί καπνιστές: Ποιών τα συμφέροντα επικρατούν στον χώρο εργασίας;

Το διάλειμμα μου είναι χρόνος εργασίας;
November 6, 2024
Η γενιά Ζ δυσκολεύεται στην εργασία. Αλήθεια και ψέμματα
November 11, 2024
Το διάλειμμα μου είναι χρόνος εργασίας;
November 6, 2024
Η γενιά Ζ δυσκολεύεται στην εργασία. Αλήθεια και ψέμματα
November 11, 2024

Ο εργοδότης οφείλει, στο πλαίσιο της ευρύτερης υποχρέωσης πρόνοιας που υπέχει έναντι των εργαζομένων που απασχολεί, να μεριμνά και να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία της ζωής και της υγείας τους.

Κατ’ επέκταση, υποχρεούται να προστατεύει τους μη καπνιστές εργαζόμενους από τις επιβεβαιωμένες από πλήθος ιατρικών πορισμάτων βλαπτικές συνέπειες του παθητικού καπνίσματος.

Πράγματι, η ευχέρεια των εργαζομένων να καπνίζουν στον χώρο εργασίας δεν είναι ζήτημα που αφορά μόνο τις ατομικές σχέσεις τους με τον εργοδότη, καθώς οι επιδράσεις από τη συνήθεια αυτή εκτείνονται και στους μη καπνίζοντες εργαζόμενους στην επιχείρηση. Προς τον σκοπό αυτό, ο εργοδότης οφείλει να λαμβάνει ποικίλα μέτρα, ηπιότερα ή πιο αυστηρά, όπως ο επαρκής αερισμός των χώρων εργασίας ή ακόμα και η απαγόρευση του καπνίσματος.

Ωστόσο, μια καθολική απαγόρευση θα μπορούσε να υποστηριχθεί πως προσβάλλει το δικαίωμα των καπνιζόντων εργαζομένων στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους. Για τον λόγο αυτό πρέπει να προβούμε σε στάθμιση των εκατέρωθεν συμφερόντων και έχοντας ως γνώμονα την αρχή της αναλογικότητας να δώσουμε το προβάδισμα σε μια μέση λύση, όπως λόγου χάρη είναι η πρόβλεψη ειδικών χώρων καπνίσματος για τους καπνιστές εργαζόμενους.

Πρέπει να σημειωθεί, όμως, ότι λόγοι ασφαλείας όπως π.χ. ο κίνδυνος πυρκαγιάς ή εκρήξεων λόγω της φύσης της επιχείρησης ή των παραγόμενων ειδών ή της χρησιμοποιούμενης πρώτης ύλης, ενδέχεται να επιβάλλουν την πλήρη απαγόρευση του καπνίσματος.

Δικηγόρος Εργατολόγος