Καταρχήν, η απόλυση που γίνεται από εμπάθεια, μίσος ή εκδικητικότητα του εργοδότη προς τον εργαζόμενο,
είναι άκυρη ως καταχρηστική. Όμως, δεν είναι καταχρηστική, όταν οφείλεται σε διακοπή της αρμονικής συνεργασίας με τον εργαζόμενο, εξαιτίας συμπεριφοράς του εργαζόμενου που μπορεί να θεωρηθεί αντισυμβατική, ακόμη και όταν δεν υπάρχει καμία αιτία. Για να είναι μία απόλυση καταχρηστική, δεν αρκεί οι λόγοι της απόλυσης να είναι αναληθείς, αλλά απαιτείται η απόλυση να οφείλεται σε συγκεκριμένους λόγους, τους οποίους ο εργαζόμενος πρέπει να αποδείξει.