της Αμπελά Στεφανίας-Μαριέττας, Τεχνικός Ασφαλείας-Απόφοιτος Παν. Μπολόνια,
Η Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία, έλκει την καταγωγή της από τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Εργατών, που εορτάζεται την ίδια ημερομηνία από το 1984. Η πρωτοβουλία ανήκε στο συνδικαλιστικό σωματείο των δημοσίων υπαλλήλων του Καναδά, οι οποίοι καθιέρωσαν την 28η Απριλίου ως Μέρα Μνήμης Εργατών, για να τιμήσουν τους νεκρούς των εργατικών ατυχημάτων. Η ημερομηνία αυτή επελέγη συμβολικά, επειδή το 1914 ψηφίσθηκε από την Καναδική Βουλή ο νόμος για την αποζημίωση των εργαζομένων από εργατικά ατυχήματα. Aπό το 2001 η Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (Οργανισμός του ΟΗΕ) προκειμένου να διευρύνει το περιεχόμενό της με την ιδέα της αειφόρου εργασίας καθιέρωσε την 28η Απριλίου ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία», με βασικό στόχο την επικέντρωση του διεθνούς ενδιαφέροντος στα θέματα πρόληψης ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών. Σύντομα ο εορτασμός υιοθετήθηκε από τα συνδικάτα των ΗΠΑ και στη συνέχεια από τη Διεθνή Ένωση Ελεύθερων Συνδικάτων, με το σύνθημα «Να θυμάσαι τους πεθαμένους, να μάχεσαι για τους ζωντανούς». Η Ελλάδα έχει ενταχθεί επισήμως από το 2005 στην ομάδα των εκατό και πλέον χωρών ανά τον κόσμο που συμμετέχουν ενεργά στις εκδηλώσεις, στο πλαίσιο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Με τις συντονισμένες προσπάθειες των κυβερνήσεων, των εργοδοτών, των εργαζομένων και των φορέων τους, είναι εφικτή η ασφαλής διαχείρισή τους, προκειμένου να υπάρξει ισορροπία ανάμεσα στα οφέλη και τα μέτρα πρόληψης και ελέγχου των πιθανών δυσμενών επιπτώσεων στους εργαζόμενους, τους εργασιακούς χώρους, τις κοινότητες και το περιβάλλον. Η νοοτροπία επαγγελματικής ασφάλειας και υγείας σε εθνικό επίπεδο χαρακτηρίζεται από τον σεβασμό του δικαιώματος της εργασίας σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον σε όλα τα επίπεδα και προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή της κυβέρνησης, των εργοδοτών και των εργαζομένων για την εξασφάλιση ενός ασφαλούς και υγιούς εργασιακού περιβάλλοντος που θα διέπεται από ένα σύστημα καθορισμένων δικαιωμάτων, αρμοδιοτήτων και καθηκόντων στο οποίο ύψιστη προτεραιότητα αποτελεί η πρόληψη.
Απαραίτητες θεμελιώδεις αξίες για την καλλιέργεια νοοτροπίας πρόληψης αποτελούν η κοινωνική συμμετοχή, η δικαιοσύνη, η εμπιστοσύνη, η βιωσιμότητα, η συμμετοχή, η αντοχή και η ευελιξία, καθώς επίσης και η ανάπτυξη και η μεγέθυνση. Αλλά και η συστηματική και συνεχής προσπάθεια προώθησης και διαμόρφωσης μίας εταιρικής Κουλτούρας Υγείας και Ασφάλειας που ενθαρρύνει όλο το προσωπικό να φέρεται υπεύθυνα για την προσωπική του ασφάλεια, αλλά και την ασφάλεια των γύρω του, αποτελεί πάγια καθημερινή δέσμευση.
Tο δικαίωμα σε ένα ασφαλές και υγιές εργασιακό περιβάλλον είναι σεβαστό σε όλα τα επίπεδα, όπου όλοι συμμετέχουν ενεργά στη διασφάλιση του μέσω ενός συστήματος καθορισμένων δικαιωμάτων, ευθυνών και καθηκόντων και όπου η υψηλότερη προτεραιότητα δίνεται στην αρχή της πρόληψης».
Επιπρόσθετα, πρέπει «να επισημαίνεται ο ρόλος του υπουργείου Εργασίας εν γένει και ειδικότερα ο πολύπλευρος και καίριος ρόλος της Επιθεώρησης Εργασίας στην ορθή τήρηση και εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, στη μείωση των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών, καθώς και στην ορθή λειτουργία της αγοράς εργασίας και της εθνικής οικονομίας γενικότερα. Οι επιχειρήσεις που δεν λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων λειτουργούν σε βάρος του υγιούς ανταγωνισμού και σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού λόγω επιβάρυνσής του με δαπάνες περίθαλψης ή πρόωρης συνταξιοδότησης στις περιπτώσεις εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών».
Η υγεία και η ασφάλεια στο χώρο εργασίας αντιπροσωπεύουν σήμερα μια από τις σημαντικότερες και τις πλέον προηγμένες πτυχές της κοινωνικής πολιτικής της Ένωσης, οφείλουν και πρέπει να αποτελεούν έναν από τους κύριους στόχους κάθε οργανισμού αλλά και το στόχο του καθενός μας, καθότι τόσο η προώθηση της ασφάλειας αλλά και η διατήρηση της υγείας μας, αποτελούν δύο κύρια συστατικά για τη διατήρηση της ζωής και τη βελτίωση της ποιότητάς της. Πρέπει αντιληφθεί κανείς τη σπουδαιότητα των μηνυμάτων αυτών αλλά και τη σημασία που έχουν στη διατήρηση της σωματικής και ψυχικής ακεραιότητας, τόσο του εαυτού μας αλλά και άλλων προσώπων που βρίσκονται στο χώρο εργασίας μας ή πολλές φορές μπορεί να επηρεάζονται και από την εργασία μας. Όλα τα πιο πάνω, επιτυγχάνονται μέσω της κατάλληλης εκπαίδευσης και της διαρκούς ενημέρωσης. Η γνώση και η κατάρτιση σε θέματα υγείας και ασφάλειας, αποδείχτηκε σωτήρια πολλές φορές, στην πρόληψη ατυχημάτων και τραυματισμών, αλλά και στην προστασία της υγείας.
Η υγεία και η ζωή στην εργασία είναι βασικό ανθρωπινό δικαίωμα!