Στο πλαίσιο του διευθυντικού του δικαιώματος, ο εργοδότης δικαιούται να προβαίνει σε οργανωτική αναδιάρθρωση της επιχείρησης και, μεταξύ άλλων να μεταφέρει την επιχείρησή του σε άλλον τόπο. Είναι υποχρεωμένος ο εργαζόμενος να αποδεχθεί αυτή τη μεταβολή;
Γίνεται δεκτό ότι ο εργαζόμενος δεν υποχρεούται να αποδεχθεί τη μεταβολή όταν ο νέος τόπος απέχει σημαντικά από τον προηγούμενο, καθώς μία τέτοια απαίτηση θα ήταν αντίθετη στην «καλή πίστη». Εν προκειμένω, ο εργοδότης καταγγέλλει τις συμβάσεις των εργαζόμενων που δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν, καταβάλλοντας αποζημίωση απόλυσης, καθώς στην περίπτωση αυτή συντρέχει μονομελής βλαπτική μεταβολή.
Αντίθετα, όταν ο νέος τόπος εργασίας δεν απέχει σημαντικά από τον προηγούμενο και ιδίως, όταν βρίσκεται εντός της ίδιας πόλης ή περιφέρειας (π.χ. η επιχείρηση μεταφέρεται από το Χαλάνδρι στο Περιστέρι), τότε η μεταβολή αυτή δεν έχει τόσο δυσμενείς συνέπειες για τον εργαζόμενο (π.χ. δεν είναι αναγκαία η μετοίκηση του εργαζομένου), οπότε δεν θεωρείται ως μονομερής βλαπτική μεταβολή από την πλευρά του εργοδότη, αλλά επιβάλλεται στα πλαίσια του διευθυντικού δικαιώματος του τελευταίου. Στην περίπτωση αυτή, εάν ο εργαζόμενος επιθυμεί να αποχωρήσει δεν δικαιούται αποζημίωση από τον εργοδότη.
Φυσικά ̶ όπως συμβαίνει και στη μετάθεση εργαζομένου που ο εργοδότης του διατηρεί υποκαταστήματα σε διαφορετικούς τόπους ̶ το πρώτο που ελέγχεται είναι η ίδια η σύμβαση εργασίας. Εάν, για παράδειγμα, έχει συμφωνηθεί ότι ο εργαζόμενος δεσμεύεται να ακολουθήσει σε περίπτωση μεταβολής του τόπου εργασίας της επιχείρησης, τότε γεννάται αντίστοιχη υποχρέωση του. Πάντως, τα συμφωνηθέντα στη σύμβαση ελέγχονται ανά περίπτωση για καταχρηστικότητα.
Δικηγόρος Εργατολόγος
