Στα πλαίσια του διευθυντικού δικαιώματος,
ο εργοδότης καθορίζει μονομερώς τον τρόπο, χρόνο και τόπο παροχής της εργασίας, θέτοντας όρια στη σύμβαση εργασίας αλλά χωρίς να παραβιάζει την ίδια τη σύμβαση.
Ο μισθός, ο οποίος ανήκει στον πυρήνα της σύμβασης αποτελεί προϊόν συμφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου και δεν μπορεί να μεταβάλλεται μονομερώς από τον εργοδότη.
Σε περίπτωση που ο εργοδότης μειώσει αυθαίρετα το μισθό, ο εργαζόμενος έχει τις εξής επιλογές :
α) να αποδεχτεί την τροποποίηση της σύμβασης ,
β) να μην αποδεχτεί την τροποποίηση και να τη θεωρήσει ως μονομερή βλαπτική μεταβολή (δηλαδή χειροτέρευση των όρων εργασίας) Τότε μπορεί:
i/ είτε να αποδεχτεί τους νέους όρους με την επιφύλαξη έλεγχου της νομιμότητάς τους,
ii/ είτε να εμμένει στους παλαιούς όρους της σύμβασης εργασίας καθιστώντας τον εργοδότη υπερήμερο οφειλέτη,
iii/ είτε, τέλος, να θεωρήσει την τροποποίηση της σύμβασης ως καταγγελία και να αξιώσει αποζημίωση, εφόσον η σύμβαση ήταν αορίστου χρόνου.
γ) να ασκήσει το δικαίωμα επίσχεσης εργασίας.
