Επικαιρότητα
Παρατείνεται με νομοθετική ρύθμιση η ισχύς της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας μέχρι το τέλος του 2019.
Την παράταση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας μέχρι το τέλος του 2019 ρυθμίζει διάταξη που ενσωματώθηκε στο αναπτυξιακό νομοσχέδιο από το υπουργείο Εργασίας. Με την επίμαχη διάταξη παρατείνεται η ισχύς της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας – η οποία έληγε την 30η Ιουνίου 2019 – μέχρι την σύναψη νέας και σε κάθε περίπτωση μέχρι τις 31-12-2019. Διασώζονται έτσι όλοι οι συμφωνηθέντες στην Σύμβαση κανονιστικοί όροι (μισθολογικοί και μη μισθολογικοί) ευεργετικοί για τους εργαζομένους (επιδόματα, τριετίες κ.α) μεταξύ των οποίων και το επίδομα γάμου που είναι στο 10% επί του μισθού.
Υπενθυμίζεται ότι η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας υπογράφτηκε στις 28-3-2018 μεταξύ της Γενικής Συνομοσπονδίας των Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) και των παρακάτω εργοδοτικών φορέων: του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) και του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) .
Λόγω των πρωτοφανώς επεισοδίων που αμαύρωσαν και ακύρωσαν στην πράξη το εκλογοαπολογιστικό συνέδριο της ΓΣΕΕ, η Διοίκηση του συνδικάτου του ιδιωτικού τομέα είναι διορισμένη και δεν είναι σε θέση να ανανεώσει την ΕΓΣΣΕ. Έτσι αν δεν υπήρχε κάποια μέριμνα θα κινδύνευαν μια σειρά από θεσμικοιί όροι τους οποίους διασφαλίζει η εν λόγω σύμβαση, μεταξύ των οποίων και το επίδομα γάμου.
Μέχρι την καταληκτική ημερομηνία της 31ης Δεκεμβρίου του 2019, θα πρέπει να διεξαχθεί το Συνέδριο της ΓΣΕΕ να προκύψει νέα εκλεγμένη Διοίκηση ώστε οι κοινωνικοί εταίροι να ξεκινήσουν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τη σύναψη νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με στόχο αυτή να ισχύσει από 1-1-2020. Υπενθυμίζεται πως το κορυφαίο θέμα του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου δεν ορίζεται πλέον από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση, αλλά από το υπουργικό συμβούλιο.
«Παρατείνουμε την ισχύ της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και μαζί με αυτήν όλες τις θετικές διατάξεις της σε όλους τους εργαζομένους ακόμα και σε αυτούς που προσελήφθησαν μετά την 30ή Ιουνίου 2019, ημερομηνία που έληγε η κανονιστική ισχύς της Σύμβασης. Δημιουργούμε τον αναγκαίο χώρο και τις προϋποθέσεις για ένα γόνιμο διάλογο το επόμενο διάστημα μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και στηρίζουμε τις ελεύθερες διαπραγματεύσεις τους για την σύναψη νέας Γενικής Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας», δήλωσε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Γιάννης Βρούτσης.
Το επίδομα γάμου υπολογίζεται ως ποσοστό 10% επί του μεικτού μισθού, ωστόσο η υποχρέωση καταβολής του έχει αποτελέσει αντικείμενο διελκυστίνδας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών. Αναλυτικά, η θωράκισή του επιδόματος γάμου ανατρέχει σε όρο της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης του 2013 σύμφωνα με τον οποίο εργοδότες και εργαζόμενοι συμβαλλόμενοι στην τότε σύμβαση συμφωνούν ότι το επίδομα γάμου “έχει θεσµικό και καθολικό χαρακτήρα για τους εργαζόµενους όλης της χώρας”. Από το 2014 και μετά, όλες οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις περιλαμβάνουν την πρόβλεψη ότι “όλοι οι θεσμικοί όροι εργασίας που θεσπίστηκαν με τις προηγούμενες ΕΓΣΣΕ αποτελούν ενιαίο σύνολο και εξακολουθούν να ισχύουν”. Στο πλαίσιο αυτό η νομική υπηρεσία της ΓΣΕΕ έχει εκδώσει και σχετική εγκύκλιο με την οποία επιχειρηματολογεί ότι το επίδομα γάμου είναι υποχρεωτικό για όλους τους έγγαμους μισθωτούς της χώρας. Από την άλλη, η πλευρά των εργοδοτών και ειδικοί εργατολόγοι υποστηρίζουν πως από 12 Νοεμβρίου του 2012, όταν δηλαδή ψηφίστηκε ο νόμος 4093 του 2012, τα ποσά της ΕΓΣΕΕ με ενσωματωμένο το επίδομα γάμου αποτελούν κατώτατα όρια μόνο για τους απασχολούμενους σε εργοδότες που είναι μέλη των εργοδοτικών οργανώσεων ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΤΕ, ΕΣΕΕ, οι οποίες υπογράφουν την Εθνική Σύμβαση. Η νομική αυτή άποψη τεκμηριώνεται από το γεγονός πως στο νόμο 4093 δεν προβλέπεται καμία άλλη προσαύξηση του κατώτατου μισθού πέρα από τις 3ετίες, που κι αυτές έχουν “παγώσει” στα επίπεδα του 2012 μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από 10%. Αντίθετα, στον νόμο 4093 του 2012 αναφέρεται πως “οι εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μη μισθολογικούς όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας. Βασικοί μισθοί, βασικά ημερομίσθια, κάθε είδους προσαυξήσεις αυτών και γενικά κάθε άλλος μισθολογικός όρος, ισχύουν μόνο για τους εργαζόμενους που απασχολούνται από εργοδότες των συμβαλλομένων εργοδοτικών οργανώσεων”. Επίσης σε άλλο εδάφιο του ίδιου μνημονιακού νόμου – είναι ο νόμος με τον οποίο επικυρώθηκε η μείωση του κατώτατου μισθού – αναφέρεται πως “πέραν της μηνιαίας τακτικής προσαύξησης λόγω προϋπηρεσίας καμία άλλη προσαύξηση δεν περιλαμβάνεται στο νομοθετικώς καθορισμένο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο”.
Συνεπώς το επίδομα γάμου το δικαιούνται σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις – μέλη των εργοδοτικών οργανώσεων που συμβάλλονται στην ΕΓΣΣΕ αλλά σύμφωνα με την άποψη της νομικής υπηρεσίας της ΓΣΕΕ δευτερευόντως μπορούν να το διεκδικήσουν όλοι οι έγγαμοι μισθωτοί της χώρας.
